معنی ملس ها - جستجوی لغت در جدول جو

ملس ها(مُ لُ)

لغت نامه دهخدا

(کُ)

ساکنان ولایت کلخید که تابع شاهنشاهی داریوش بزرگ بوده است. (از تاریخ ایران باستان ج 1 ص 692). و رجوع به کلخید وتاریخ ایران باستان صفحات 691 و 1087 و 1088 شود

لغت نامه دهخدا

ملسعه

(مُ لَسْ سَ عَ)

آنکه پیوسته جای نشین باشد و از جای بیرون نرود و سفر نکند. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملسعه

(مُ لَسْ سِ عَ)

گروه مقیم به جایی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملسنه

(مُ لَسْ سَ نَ)

ملسن. (منتهی الارب). نعل باریک و لطیف همچون زبان. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). از نعال چنان است که از طول و لطافت همانند زبان باشد. (از محیط المحیط). و رجوع به ملسن معنی دوم شود، امراءه ملسنهالقدمین، زن باریک درازپای. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط) ، گیاهی است. (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مله هار

(مِ لِ هَِ)

دهی از دهستان هرسم است که در بخش مرکزی شهرستان شاه آباد واقع است و 200 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

ملسا

(مِ)

طناب و یا چوبی که بر آن چی__زی آویزان می کنند. (ناظم الاطباء)

معنی ملس ها - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما